Depresja nie zawsze wygląda, jak depresja. Często osoby, które na nią cierpią, w pierwszej kolejności wybierają się do lekarza pierwszego kontaktu, a później wykonują ogromne ilości badań, aby zdiagnozować co się dzieje z ich organizmem. Mówimy wtedy o depresji maskowanej.
Co to jest depresja maskowana?
Jest to odmiana depresji, gdzie objawem dominującym nie jest smutek, czy inne trudne emocje. Przeważają objawy somatyczne. Maskowana oznacza, że depresja ukrywa się pod objawami ze strony ciała, sugerując występowanie innych chorób i maskując prawdziwy problem. Osoby takie nie dopuszczają do siebie faktu, że ich własny umysł może być powodem złego samopoczucia. Maski depresji “są zakładane” po to, aby ukryć swoje uczucia.
Ci, którzy na nią cierpią, często mają skłonność do perfekcjonizmu. Cały czas żyją pod ogromną presją, aby zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym, osiągnąć doskonałość. Mają tendencje do tłumienia swoich uczuć, intelektualizowania i analizowania. Osoby, które cierpią na tę odmianę depresji, często podejmują najskuteczniejsze próby samobójcze. Otoczenie rzadko reaguje na ich złe samopoczucie, nie dostają potrzebnego im wsparcia i samobójstwo wydaje się jedynym wyjściem.
Maski depresji
Ten rodzaj depresji manifestuje się poprzez tzw. “maski”, do których zaliczamy symptomy:
Bólowe: bóle głowy, brzucha, nerwów obwodowych
Psychopatologiczne: zaburzenia lękowe: lęk uogólniony, nerwica natręctw
Psychosomatyczne i wegetatywne: świąd, dreszcze, zaburzenia cyklu miesiączkowego, biegunki, jadłowstręt
Behawioralne: objadanie się, nadużywanie leków i alkoholu
Zaburzenia rytmu okołodobowego: trudności z zasypianiem, wybudzanie się, senność w ciągu dnia
Przyczyny depresji maskowanej
Obecnie szacuje się, że depresja maskowana występuje do 3 razy częściej niż klasyczna depresja. Nie wiemy dokładnie, co przyczynia się do jej powstawania. Dużą rolę najpewniej odgrywa zaburzone neuroprzekaźnictwo dopaminy i serotoniny, oraz indywidualne predyspozycje i doświadczenia z dzieciństwa. Jeżeli w domu nie mieliśmy zgody na wyrażanie negatywnych emocji, w dorosłym życiu również nie możemy sobie na nie pozwalać.
Leczenie depresji maskowanej
Leczenie wygląda tak samo jak przy zwykłej depresji – stosuje się najczęściej leki z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Istotnym dodatkiem do farmakoterapii jest psychoterapia, podczas której klienci uczą się lepiej radzić ze swoimi emocjami oraz mają możliwość zrozumieć przyczyny ich złego samopoczucia. Osobom, które doświadczyły już epizodu depresji, zaleca się profilaktykę w postaci medytacji.
Niestety, depresja maskowana jest bardzo rzadko diagnozowana. Osoby takie bowiem bardzo często szukają przyczyn swojego samopoczucia udając się do lekarzy tj. gastrolodzy, neurolodzy. Jeżeli nie udało Ci się ustalić przyczyny swojego złego samopoczucia, może to być dla Ciebie wskazówką, że być może doświadczasz depresji maskowanej, pomimo że może się to wydawać bardzo nieprawdopodobne. Depresja ta, podobnie jak inne, jest uleczalna i warto szukać wsparcia.